دشنام
چهارشنبه, ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۳، ۱۲:۴۴ ب.ظ
تا رویش لاله ها
با نیلوفر ها پای می کوبم.
تا باد ناگزیری از باغ بگذرد،
صد بار یا هزار
از دریافت آهنگ های خود بهره برده ام.
روزی که در برابر سرنوشت و مرگ
زانو زده ام
روزی است که صد بار یا هزار
به هر دویشان دهان کج کرده ام!
چنین گفت زرتشت کینه های همیشگی:
که گر دشمن
تمام سنگ ها را از زمین برداشت
دشنام را
منه!
که بر لبه ی پرتگاه
اگر کیستی ات را درّه به کام خویش فرو بلعد
حتی بیهوده به خاری پناه جستن
چیستی ات را زنده می دارد.
خدا را پایکوبی را!
که از این پرستش
تان نیست
نه گریزی
و نه گزیری
تان اگر
بودن را بر دیگری
بر می گزینید.
(بهرام بهرامی 4 / 10 / 1401)
